یک فکر سمی : تفریح ، اتلاف وقت است

تفریح ، اتلاف وقت است ؛ نظری که خیلی از کسانی که بشدت کار می کنند و برای خود و سلامت جسم و روان شان ارزشی قایل نمی شوند به آن اعتقاد راسخ دارند . پروفسوری ۵۰ ساله که عادت داشت هفته ای ۱۰۰ ساعت یا بیشتر کار کند دیدگاهش اینگونه بود که  برای او مهمانی ، ورزش کردن ، فیلم دیدن ، کنسرت ، تعطیلات ، بازی و هر سرگرمی دیگری اتلاف وقت بود .

این پروفسور می گفت « من به جای هدر دادن وقت ارزشمندم ، مجله می خوانم ، مقاله می نویسم ، آزمایش انجام می دهم و خلاصه کارهای با ارزشی می کنم . »

تنها استراحت وی روزنامه خوانی بود . هیچکس او را آدم خوشحالی نمی دانست و نمی گفت که او زندگی لذتبخشی دارد حتی خود پروفسور . در ضمن به نسبت وقت و نیرویی که صرف کارش می کرد ، از او قدردانی نمی شد و معمولا ترفیع او را عقب می انداختند .

تحلیل مشاوره از این فکر سمی « تفریح ، اتلاف وقت است »

خیلی از آدم ها مثل این پروفسور که معتقد تفریح ، اتلاف وقت است ، چون بیش از حد کار می کنند و فکر می کنند اگر بیست وچهار ساعت کار کنند خیلی پیشرفت خواهند کرد ، رفته رفته از پا در می آیند و فرسوده می شوند .

این گروه از آدم ها ، هدف زندگی را سخت کوش بودن و پیشرفت ، بردن ، ترقی ، رقابت و موفقیت به هر بهایی می دانند . آن ها خودشان را آدم های مفید و مولدی می دانند و معمولا بابت مولد بودن خود ، پاداش های ملموسی – مثل پول و لوازم زندگی – می گیرند .

اما بعضی از این آدم های مولد از این هم جلوتر رفته و وقت گذرانی را گناه دانسته و تفریح و سرگرمی را تنبلی ، تن پروری ، تن آسایی و بیعاری می دانند . آن ها فواید تفریح کردن را دست کم می گیرند و به اندازه کافی به خود استراحت نمی دهند تا هوشیاری و تمرکز خود را حفظ کنند .

این گروه از مردم ، علاوه بر این که می گویند تفریح ، اتلاف وقت است و تفریح را بی ثمر و بی فایده می دانند ، معتقدند تفریح ، آن ها را از هدف نهایی که تامین مالی و رسیدن به موقعیت شغلی خوب است ، باز می دارد . البته پول جمع کردن برای ایام طلایی بازنشستگی ، عمل معقولی است . اما این به تعویق انداختن ارضاء اشکالاتی هم دارد .

ارزش قایل شدن برای همه ی لحظه های عمر

بعضی از آدم ها قبل از بازنشستگی می میرند ، یعنی چنان مریض احوال می شوند که نمی توانند از زحمات یک عمر خود لذت ببرند . عده ای هم سالها کار می کنند ولی به مال و اموالی که انتظار دارند نمی رسند . وانگهی بسیاری از بازنشسته ها نمی توانند از زندگی حداکثر بهره را ببرند چون این کار را نیاموخته اند !

معتادان به کار ، یک عمر کار می کنند ولی هرگز طعم تفریح و تفنن را نمی چشند و به هیچ چیز علاقه و دلبستگی پیدا نمی کنند .

چون کار و سرگرمی دو رکن زندگی سالم هستند ، بنابراین باید بین آن ها تعادل برقرار کنید . اگر واقعا از زیاد کار کردن لذت می برید ، زیاد کار کنید . ولی برای آن که فرسوده نشوید و فشار روانی ، شما را از پا در نیاورد ، با « هدر دادن » بخشی از وقت تان برای تفریح و تفنن ، تجدید قوا کنید . این اتلاف وقت شما را سرزنده و هوشیار کرده و کمک می کند کار های ضروریث خود را به نحو احسن انجام دهید .

یکی از بیماران مرکز مشاوره ی ما می گفت « من عاشق پیاده روی های طولانی هستم ولی هر وقت می خواهم پیاده روی کنم ، احساس گناه وجودم را می گیرد چون می بینم کارهای ناتمام زیادی دارم . » اما او غافل بود که پیاده روی طولانی ،سلامتی وی را تضمین می کند و باعث می شود سالیان متمادی به « کار های مهم » خودش برسد . او می توانست با انجام کارهای لذت بخش ، لدون آن که احساس گناه کند و با آمیختن کار و تفریح کیفیت زندگی خود را ارتقاء دهد .

توزیع رفتار و کیفیت زندگی

مطالعات روان شناسی نشان داده اند « توزیع رفتار ها » ( مثلا آمیختن کار و تفریح ) کیفیت و بهره وری زندگی را بالا می برد .

تفریح و بازی ، « باطری شما را شارژ می کنند » و تمرکز و اثر بخشی کارتان را بیشتر می کند . عده کمی می توانند بدون ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استراحت ، تمرکز خود را بیش از دو ساعت حفظ کنند .

کسی که کاری را هشت ساعت مستمر انجام می دهد معمولا کمتر از کسی که هر یک ساعت یا بیشتر ۱۰ دقیقه استراحت می کند ( و در کل هفت ساعت کار می کند ) کارایی دارد .

جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران  متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.

یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.

بی وقفه کار کردن کارایی را کم می کند . هنگام استراحت هم باید کاری انجام دهید که با کار قبلی تان فرق دارد . برای مثال اگر روی مقاله ای کار می کنید یا یک کتاب دانشگاهی می خوانید ، در وقت استراحت ، کار دیگری مثل پیاده روی انجام بدهید یا به دوست تان تلفن بزنید چون انجام دادن این نوع کار های کاملا مختلف بیش از مثلا روزنامه خواندن یا حتی خواندن کتاب های فکاهی قوای شما را تجدید می کند .

یادتان باشد اگر تفریح را در زندگی خود جا ندهید ممکن است خیلی کار کنید ولی نتیجه ی کمی بگیرید .

پادزهرها

نجوا های درونی اصلاحی

« آدم ها به تفریح احتیاج دارند تا باطری خود را شارژکنند . »

« تفریح حق مسلم من است . »

« یکسره کار کردن برای هیچ کس خوب نیست . »

« کار زیاد ، یعنی نتیجه گیری کم . »

« کار برای زندگی ، نه زندگی برای کار »

« با تفریح مثمر ثمر تر خواهم بود . »

« خوشگذرانی اتلاف وقت نیست . »

« اگر امروز از زندگیم لذت نبرم ، شاید فردا دیر باشد . »

و در آخر مشاوره این نوید را می دهد که هر روز در مورد یک فکر سمی صحبت کرده و آن را تحلیل می کند به همین منظور می توانید با مراجعه به سایت ادامه ی مطالب را روزانه بخوانید .

مشاوره روانشناسی تلفنی

برای مشاهده مطالب بیشتر روی لینک زیر کلیک نمایید.

منبع : مشاوران هیروو